این انسان است که به جان «خزر» افتاده

پایگاه خبری تحلیلی شفافیت- مسیب سلطانی:   آنجا که بحث فلات مرکزی است و به خاطر بی آبی خطه کویر نشین، عده ای تصمیم میگرند که از خزر کمک بخواهند. طرح ها و نقشه های زیادی را در سر می پرورانند وروی کاغذ می آورند تا از این دریاچه شمالی کشور آب را به داخل فلات مرکزی انتقال دهند. شاید منطقی به نظر برسد که برای بقای مردم کناره کویر باید از تنها جای ممکن که خزراست کمک گرفت اما این سوال همیشه به ذهن متواتر شده که چگونه می توان راهی پر هزینه را طی کرد در صورتی که تجربه مشابه آن را پشت سر نگذاشته ای؟ مگر می شود به حیات طبیعی دریاچه دست برد و از آن کاربری جدید ساخت؟ و باز این سوال به ذهن می رسد که طراحان انتقال آب از خزر به این فکر کرده اند که تا چه سالی قصد دارند آب را از خزر به فلات مرکزی هدایت کنند در شرایطی که هر ساله از عمق خزر کم شده و تراز دریای خزیر سیر نزولی داشته است؟
 متوسط آمار بیانگر این است که سال گذشته 15 سانتیمتر از عمق دریاچه خزر کم شده است حال تصور کنیم در یک بازه زمانی مثلا 20 ساله با میانگین 15 سانتیمتر در سال چقدر از عمق این دریاچه کاسته خواهد شد؟ با این وجود کارشناسان کشور ما بدون در نظر گرفتن این نکته در تلاش هستند تا پروژه انتقال آب از خزربه کویر را نهایی کنند. گویی بی توجه به زیست بوم خزر قصد دارند بار دیگر تجربه زاینده رود را در کشور تکرار کنند. علاقه ای که برای بیابان کردن دریاچه ها و رودخانه ها وجود دارد قابل توجیه نیست. ما هیچ زمان نه از خزر، نه از خلیج همیشه فارس و نه حتی از دشت کویر و لوت نتوانسته ایم منطقی و عاقلانه بهره ببریم. ساحل خزر به لحاظ محیطی هیچ شباهتی به دریاچه های مشابه خود در دنیا ندارد. هجوم مردم در تعطیلات کوتاه مدت به کناره های دریای مازندران، حجم وسیعی از ساحل را به آلودگی کشانده و در نهایت این آب خزر است که با آلودگی که ساخته دست انسان است، زندگی انواع حیوانات و جانوران دریایی را تهدید می کند. در تمام این سالها همه از هر تریبونی خواسته اند فریاد بزنند که آلودگی خزر به سطح هشدار رسیده است اما هیچ گاه گوش شنوا و اراده ای برای رفع این مشکل وجود نداشته و هیچ گاه برای سلامت آبزیان و ماهی های خزر چاره ای اندیشیده نشده است. از کم شدن حجم آب خزر، آلودگی سواحل و پروژه انتقال آب که بگذریم نکته مهم درباره این دریاچه زیبا، حضور ۴۰۰ گونه آبزی است که با ورود شیرآبه های زباله به دریا زندگی و حیاتشان در مخاطره است.
با این تفاسیر این روز در سال به عنوان روز خزر نامگذاری شده است تا شاید به یاد بیاوریم در سرزمین مادری خود در حاشیه ای سبز شمالی کشورمان دریاچه ای را داریم که بر فرازش دماوند است و نباید فراموش کنیم که نگهداری از این طبیعت وظیفه ماست. طبیعتی که طی قرن ها و از پس حوادث روزگار برای ما به یادگار مانده است.