مدیرعامل هلدینگ شستا در سودای چیست؟

شفافیت| ابوالفضل بابادی شوراب| ۸۸ هزار میلیارد تومان داراییِ مردم بدست مدیران بی تدبیر و ویرانگرِ امید در دولت روحانی و توسط مدیرانی که اکنون با انقلابی نمایی به دنبال آویزان شدن در بین یاران رییسی هستند، در بازار سرمایه ای سوخت که کسی هم پاسخگوی آن نیست و آفتاب پرستانی که هر روز رنگ عوض می کنند تا از جایگاه ها و کرسی های خود دور نشوند و این وسط، جامعه است ک تاوانش را می‌دهد.

این روزها در فضای رسانه‌ای خبرهایی شنیده می شود که موجب شگفتی فعالان اجتماعی رسانه‌ای قرار گرفته، خبر آمده آقای رضوانی فر مدیر هلدینگ شستا در تلاش برای حفظ کرسی خود و حتی ارتقاء شغلی بعنوان وزیر دولت رئیسی تلاش می‌کند.

موضوعی که بطور خاص موجبات تعجب فعالان اجتماعی رسانه‌ای را فراهم کرده، عملکرد آقای رضوانی فر در قامت مدیریت هلدینگ بوده و در این بین، مردمی که با هزاران دغدغه و امید، سرمایه خود را در بازار بورس آن هم شستا آورده بودند، متحمل خسارت جبران ناپذیری شدند، که این خسارت ناشی از عملکرد ضعیف و فقدان نظارت توسط مدیریت مجموعه بوده، فعالیت ویژه سفته‌بازی که ناشی از بی توجهی مدیران به منافع عمومی مردم بوده، از ذهن و فکر جامعه فراموش نمی شود و می بینیم که آقای رضوانی فر در جایگاه مدیریت شستا نه اینکه پاسخگو نیست، بلکه در جستجوی کسب مقامات بالاتر و کرسی های بهتر می گردد تا ناکارآمدی خود را در گستره وزارتخانه صنعت و معدن، وسعت دهد.

او همچنین با هدف خوب نشان دادن عملکرد خود در بازه زمانی نزدیک به جابجایی و تعویض دولت ها و به مدد تورم و سفته بازی سفته بازان، سرمایه هلدینگ را بالا نمایش داده و آن را کارنامه ای از عملکرد خود دانسته.

از این جهت دولت ایران قوی به ریاست آیت الله رئیسی بایستی با دقت بیشتری برای چینش افراد اهتمام ورزد تا از عناصری که نقش آنها در نابودی سرمایه مردم ایران فراموش شدنی نیست، استفاده نشود و به اعتبار اجتماعی جریان تحول خواه کشور ضربه سهمگین وارد نگردد.

در موضوع لابی گری های آقای رضوانی فر شنیده می شود که ایشان تماما براساس خواست نمایندگان فعلی چینش می‌کند و توجهی به صلاحیت افراد برای انتصاب مدیریتی نداشته که همین موضوع موجی از نگرانی و ناراحتی نخبگان جامعه را فراهم کرده که نکند فضای لابی گری صِرف که با منطق دولت انقلابی جوان همخوانی ندارد، به گفتمان غالب یا حداقل قدرتمندی در دولت آینده تبدیل شود.

همچنین شنیده می شود آقای رضوانی فر در طبقه بالای هلدینگ شستا اتاقی را برای لابی گری چانه زنی های سیاسی طراحی کرده که بجای آنکه بدنبال تعیین و چیدمان استراتژی های اقتصادی برای گسترش توسعه تولید در جامعه ملی ایران باشد، بیشتر وقت و برنامه اش را به لابی‌گری اختصاص داده.

در باب عملکرد شرکت های تابعه شستا، بطور مثال شیمی بافت در خرید و فروش برخی سهام ها بدون هماهنگی برخی اعضای هیئت مدیره شرکت (ظاهرا تخلف محسوب می شود)متحمل هزینه‌های میلیاردی شد.

همچنین در بین سالهای۹۷ تا ۹۸، همین شرکت شیمی بافت، محصول رافینت ۲ را با قیمتی پایین تر از نرخ داخلی صادرات کرد، که این اتفاق شبهات بسیاری را ایجاد نمود، موارد دیگری در شرکت های چوکا، بارز، پتروشیمی غدیر و...صورت گرفته، که بزودی زوایای مختلف آن با افکار عمومی در میان گذاشته می شود.